edition metáfrasi - Theodora Dakou
Werkstatt/Reihen > Reihen > edition metáfrasi
Theodora Dakou
Zwölf Gedichte
übersetzt von Dirk Uwe Hansen und Jorgos Kartakis
Θεοδώρα Ντάκου
Δε θα μπορέσω
Δε θα μπορέσω
πια ποτέ να λυτρωθώ
απ΄την ανάγκη
να σε δικαιώσω.
Theodora Dakou
Ich
kann nicht
Ich kann dem Zwang nicht entgehen
dich zu rechtfertigen
Προσήλωση
Προσηλώθηκες
σε σχήματα καλοκαιριών
σε ήχους
ονειρικούς και φευγαλέους
χωρίς να
καταφέρεις να μιλήσεις
Κινδυνεύοντας
ανάμεσα στα πόδια
που χορεύουν
και τρέχουν, γερνάς
Κι όμως, η
νεότητα ακόμα περιφέρεται
αγνοώντας τον
κύκλο των ενιαυτών.
Aufmerksamkeit
Du achtest auf die
Formen der Sommer,
auf die Töne,
flüchtig und wie geträumt,
ohne dazu zu
sprechen.
Gefährdet zwischen
den Beinen,
die tanzen und
laufen und du alterst.
Und doch streift
die Jugend noch immer umher
und weiß nichts vom
Lauf der Jahre.
Με τυράννησες πολύ
Με τυράννησες
πολύ, κάτω από έναν ήλιο χωρίς έλεος
με απορρόφησες
χωρίς μέτρο αι δισταγμούς.
Αφέθηκα με την
ηδονή του σκουληκιού στη λάσπη
κι ο φόβος πιο
βαθιά με ξεγυμνώνει…
Du
quältest mich sehr
Du quältest mich sehr unter einer
Sonne ohne Mitleid,
du saugtest mich auf ohne Maß und
ohne Bedenken.
Ich ließ mich darauf ein mit der
Lust des Wurms am Schlamm,
und die Angst entblößte mich nur
noch mehr...
Έβρεχε πάλι
Έβρεχε πάλι όλη τη νύχτα
και φοβόσουνα.
Μαζί μου άνετα φοβάσαι,
άσκοπα κλαις, μιλάς κι απαιτείς.
Τελικά, διαπιστώνεις πως δεν έχεις
τίποτα απ΄όσα ζήταγες,
μόνο εμένα.
Es
hat wieder geregnet
Es wieder geregnet die ganze Nacht,
und du hattest Angst.
Bei mir kannst du dich ruhig
fürchten,
du weinst und sprichst und forderst
vergeblich.
Schließlich stellst du fest,
dass du nichts hast von dem, was du
suchtest.
Nur mich.
Ξαναγεννιέται
Αγαπημένοι μου,
χαρτογραφήσανε το DNA.
Μας ξέρουν πια
καλά
μας
καταγράφουν,
μας
κατευθύνουν ίσως.
Αλλά σε
κάποιες σκοτεινές
γωνιές του
χάρτη, ξαναγεννιέται
τ΄αντάρτικο του έρωτα.
Wiedergeburt
Meine Lieben,
die DNA ist kartographiert.
Man kennt uns immer besser,
wir werden registriert
und vielleicht ferngesteuert.
Aber in manchen dunklen
Winkeln der Karte erheben sich
erneut
die Partisanen der Liebe.
Αυτό
το καλοκαίρι
τα χέρια σου
ξεχασμένα στην άμμο
η θάλασσα στα μαλλιά σου
κι αυτά τα μάτια
να κοιτάνε
πέρα από μένα
ανυπόφορο αυτό το καλοκαίρι…
Dieser
Sommer
Deine Hände
vergraben im Sand
das Meer in deinen Haaren
und diese Augen
wie sie an mir vorbei ins Weite
schauen
dieser Sommer ist nicht zu ertragen…
Το σώμα αγάπησα
Το σώμα αγάπησα
γυμνό από προφάσεις σκοταδιού
περήφανο την ώρα της απαίτησης
μοναχικό τη στιγμή της εκδήλωσης
Den
Körper habe ich geliebt
Den Körper habe ich geliebt
nackt ohne den Vorwand der
Dunkelheit
stolz in der Stunde des Verlangens
einsam im Moment der Offenbarung
Αιμορραγία
Καθώς σωπαίνουν οι στιγμές και κάθε νύχτα
μαζεύω κόμπο κόμπο τη ζωή για σένα,
μέσα μου συμπυκνώνεται ο έρωτας
και παίρνει σχήμα,
είναι ψάρι
και σπαρταράει μες στην κόκκινη αρτηρία
είναι πουλί
και αιωρείται στο ηλιοβασίλεμα
είναι φίδι
και γλιστράει ανάμεσα στις παπαρούνες
είναι κορμί
και συσπειρώνεται κάτω απ΄ τον ήλιο
και λιώνει σε ιδρώτα κόκκινο
κόκκινον σαν την απελπισία.
Blutung
Während die Momente schweigen und
ich jede Nacht,
Stück für Stück das Leben für dich
sammle,
ballt sich in mir die Liebe zusammen
und nimmt Gestalt an,
wird ein Fisch
und zappelt in einer roten Arterie,
wird ein Vogel
und schwebt in der Luft bei
Sonnenuntergang,
wird eine Schlange
und gleitet zwischen den Anemonen
dahin,
wird ein Körper,
rollt sich zusammen unter der Sonne
und zerfließt zu rotem Schweiß
rot wie die Verzweiflung.
Σπιτικό
Όλ' αυτά τα ερείπια της αγάπης,
που δεν υπερασπίστηκες,
είναι το σπιτικό μου.
Zuhause
All die Ruinen hier der Liebe,
die du nicht verteidigt hast,
sind mein Zuhause.
Ο πόνος
Ο πόνος, όχι στην πληγή, πιο βαθιά
αβάσταχτος, ηδονικός, τρελός,
παντοδύναμος με γέμισε, κατέχοντάς με.
Schmerz
Der Schmerz, nicht der in der Wunde,
ein tieferer,
unstillbarer, wollüstiger,
verrückter,
allmächtiger hat mich gepackt und
hält mich im Griff.
Ποτέ δεν είμασταν κοντά
Ποτέ δεν είμασταν κοντά
στις αυταπάτες μόνο
και σε νύχτες ξάγρυπνες
όταν τίποτ΄άλλο δε βρισκόταν.
Wir
waren einander nie nah
Wir waren einander nie nah,
nur, wenn wir uns etwas vormachten,
und in schlaflosen Nächten,
wenn sich nichts anderes fand.
Αχ
θάλασσα
κοιτώντας μακρύτερα
απ΄τον κλειστό ορίζοντα
νοστάλγησα ημέρες αλμυρές,
ηλιόλουστες, νύχτες ερωτευμένες.
Αχ θάλασσα, γιατί
να μη μπορώ να σε διασχίσω;
Ach,
Meer
beim Blick
über den geschlossenen Horizont
hinaus
dachte ich wehmütig an salzige,
sonnige Tage, und an verliebte
Nächte.
Ach, Meer, warum
kann ich nicht über dich laufen?
Theodora Dakou wurde in
Thessaloniki geboren. Nach dem Ende der Schulzeit zog sie nach Athen und
arbeitete dort bis 1975 für Kinos, in der Werbung und in verschiedenen anderen
Berufen. Seit 1963 interessiert sie sich für und schreibt über Astrologie in
Zeitungen und Zeitschriften. Seit 1975 beschäftigt sie sich hauptberuflich in
Forschung und Publikationen mit Astrologie. Sie hat zwei Gedichtbände, Romane,
Kinderbücher und astrologische Fachliteratur veröffentlicht.
Η Θεοδώρα Ντάκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη
Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα ήρθε τελειώνοντας το γυμνάσιο. Eργάστηκε στον κινηματογράφο, στη διαφήμιση και σε
διάφορες άλλες εργασίες ως το 1975.
Απ' το 1963 αρχίζει να μελετά Αστρολογία και σύντομα γράφει σ' εφημερίδες και
περιοδικά. Απ' το 1975 ασχολείται βασικά με την έρευνα και τη διάδοση της
Αστρολογίας στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει δυο ποιητικές συλλογές,
μυθιστορήματα, παιδικά βιβλία καθώς και μελέτες γύρω από την αστρολογία.